Voetschimmel wordt ook wel zwemmerseczeem genoemd. De term zwemmerseczeem suggereert dat voetschimmel vaak in het zwembad wordt opgelopen. Dat is echter niet juist. Je kunt op heel veel verschillende plekken voetschimmel oplopen. Veel mensen schamen zich voor het hebben van voetschimmel. Dat is echter onterecht. Je kunt namelijk weinig doen om te voorkomen dat je voetschimmel krijgt. Ongeveer 10 procent van de bevolking heeft last van voetschimmel en ongeveer 20 procent van alle volwassen mannen heeft last van voetschimmel.
Oorzaken van voetschimmel
Schimmels zijn overal. Zo ook op onze huid. Onze huid heeft echter voldoende middelen om deze schimmels ‘buiten de deur’ te houden. In normale situaties kan een schimmel dus niet het lichaam binnendringen. Er zijn echter situaties denkbaar waarin het lichaam niet meer in staat is om de schimmels buiten te houden. Bij voetschimmel komt dat meestal omdat de omstandigheden voor de schimmel zo gunstig zijn, dat deze zich razendsnel kan verspreiden. Het lichaam is dan, bij wijze van spreken, niet meer in staat om deze overmacht aan schimmels buiten te houden.
Warmte en vocht als oorzaak van voetschimmel
Voetschimmel ontstaat meestal doordat de voeten worden blootgesteld aan een omgeving die vochtig is en warm. In een dergelijk klimaat kunnen schimmels zich snel vermenigvuldigen. Het lichaam kan zo’n grote overmacht niet meer aan. Dit is ook de reden dat voetschimmel vaak zwemmerseczeem wordt genoemd. In een zwembad is het over het algemeen warm en vochtig. Dit is het ideale klimaat voor een schimmel om in te groeien.
Er zijn echter ook andere situaties denkbaar waarin een schimmel het goed doet. Denk bijvoorbeeld aan het dragen van slecht ventilerende schoenen. Door de slechte ventilatie stijgt de temperatuur in de schoen en door het zweten is er voldoende vocht beschikbaar waardoor de schimmel snel kan groeien.
Symptomen van voetschimmel
Voetschimmel openbaart zich door schilfers en kloofjes tussen de tenen. Ook kunnen er jeukende blaasjes ontstaan en kunnen er zich rode, schilferende huidafwijkingen voordoen. Als er sprake is van witte, vochtige schilfers, dan wordt er gesproken van tenenkaas. Het kan ook voorkomen dat de nagels worden aangetast door de voetschimmel. De nagels gaan er dan geelachtig uitzien en worden brokkelig. Voetschimmel kan ook gepaard gaan met blaasjeseczeem. Bij blaasjeseczeem ontstaan er rode blaasjes rond de handen en de voeten. Deze blaasjes kunnen vervelend gaan jeuken.
Behandeling voetschimmel
Voetschimmel kan op verschillende manieren worden behandeld. In de meeste gevallen zal voetschimmen behandeld worden met een crème waarin een schimmeldodend middel zit. Dergelijke middelen dienen meestal twee keer per dag voor een periode van vier tot zes weken aangebracht te worden. Daarnaast wordt aanbevolen om sokken en schoenen ook te behandelen met een schimmeldodend middel, omdat voetschimmel juist vaak veroorzaakt wordt door een warme vochtige omgeving.
Als de schimmelinfectie hardnekkig is, kan er een tablettenkuur met schimmeldodende middelen worden voorgeschreven. Het gaat dan echter vaak om zwaardere medicijnen die een aantal bijwerkingen hebben. Een tablettenkuur met dergelijke medicijnen dient meestal drie maanden. Als het om een zeer zware infectie gaat kan het voorkomen dat de kuur zelfs zes maanden duurt.